Το 2013 στα κρατικά ταμεία έφτασε μόνο το 36,7% του ΦΠΑ έναντι του 50,8% το 2002 και του 46,2% των δυνητικών εσόδων το 2008, καθώς, μεταξύ άλλων παραγόντων, η φοροδιαφυγή αυξήθηκε εν μέσω κρίσης. Στην παραπάνω εκτίμηση προβαίνει η Κομισιόν στην αξιολόγηση του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων του ΥΠΟΙΚ που είχε παρουσιάσει το Capital.gr.
Στην ίδια έκθεση η Επιτροπή παραδέχεται το πολύ βαρύ τίμημα της κρίσης: Χάθηκαν 37,4 δισ. ευρώ από το εισόδημα των νοικοκυριών την περίοδο 2009-2012 και το ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 749.000 ο αριθμός των φτωχών Ελλήνων στα 3.795.000 ανατρέποντας κάθε στόχο για πραγματική και κοινωνική σύγκλιση έως το 2020.
Μάλιστα, όπως το ίδιο το ΥΠΟΙΚ παραδεχόταν στην ετήσια έκθεσή του το πρόβλημα συνεχίζεται έως σήμερα με τον αριθμό των «φτωχών» να έχει ξεπεράσει τα 4 εκατ., απλά δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη οι επίσημες μετρήσεις…. Το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων εστάλη από το ΥΠΟΙΚ στην Διεύθυνση Οικονομικών υποθέσεων της Κομισιόν με βάση ετήσια υποχρέωση που έχουν όλα τα κράτη και ακολουθεί η αξιολόγηση του κοινοτικού οργάνου. Και το ΥΠΟΙΚ, αφού αναλύει διεξοδικά «την εντυπωσιακή προσαρμογή» των τελευταίων 4 ετών, παραδέχεται ότι «συνοδεύτηκε από σημαντικό κοινωνικοοικονομικό κόστος».
Το κόστος αναλύεται διεξοδικά στα παραρτήματα της έκθεσης της Κομισιόν. Πέραν από την τεράστια έκρηξη φοροδιαφυγής και τη φτώχεια, ειδική μνεία γίνεται στην καθίζηση των δαπανών για νέες τεχνολογίες και στη συνεχή έλλειψη ρευστότητας. Επίσης καταγράφεται μεταξύ άλλων:
– Πτώση απασχόλησης από το 66,5% το 2008 στο 53,2% το 2013
– Μείωση μισθών κατά 16,1% σε 4 χρόνια που οδήγησε σε αύξηση παραγωγικότητας κατά 10,9%
Η έκθεση κάνει εκτενή αναφορά στη συνολική πρόοδο στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, σημειώνοντας ότι «απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για να διατηρηθεί η δυναμική».
Πρώτος κίνδυνος τα κατεστημένα συμφέροντα
«Οι κίνδυνοι παραμένουν σημαντικοί, ιδίως σε σχέση με την επιμονή στην αντιμετώπιση των κατεστημένων συμφερόντων» επισημαίνεται. Η Επιτροπή αναφέρει ότι η πλήρης συμμόρφωση με τους δημοσιονομικούς στόχους και η πλήρης εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εξακολουθούν να είναι ζωτικής σημασίας.
Η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στους τομείς των προϊόντων (αγαθών και υπηρεσιών) των αγορών, της δημόσιας διοίκησης και της καταπολέμησης της διαφθοράς θα μπορούσε σαφώς να μειώσει το κόστος για τις επιχειρήσεις και για τα νοικοκυριά και να στηρίξει την ανάκαμψη των επενδύσεων.
Αντίθετα, η αναβολή ή η ελλιπής εφαρμογή τους θα μπορούσε να διαιωνίσει ένα βαρίδι για την οικονομία, γεγονός που θα καθιστά δύσκολο να επιτευχθεί μια ουσιαστική βελτίωση στην απασχόληση και στην αύξηση της παραγωγικότητας, και ως εκ τούτου, σε μια σταθερή μείωση του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ.