Η «πολιτική της έντασης» βοηθά την κυβέρνηση

 Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Δράση παρακρατικών μηχανισμών που κατευθύνονται από κύκλους της εξουσίας με στόχο να περισπάσουν την προσοχή του ελληνικού λαού και έτσι να διευκολύνουν την κυβέρνηση να περάσει εξουθενωτικά αντιλαϊκά μέτρα στη Βουλή ή κάποιο νέο κύμα χαμηλής έντασης δραστηριότητας από αναρχικές ομάδες με γκαζάκια και σποραδικούς πυροβολισμούς σε κτίρια;

‘Η μήπως αθέλητη συνύπαρξη και των δύο φαινομένων; Τα ερωτήματα αυτά γεννιούνται αυθόρμητα στο μυαλό του κάθε Ελληνα, με αφορμή το μπαράζ επιθέσεων με γκαζάκια τις τελευταίες ημέρες και τους νυχτερινούς πυροβολισμούς κατά των γραφείων της ΝΔ. Τέτοια ερωτήματα άλλωστε προκαλούν πάντα ανάλογα φαινόμενα σε μια χώρα σαν τη δική μας, όπου η δράση του παρακράτους έχει πολύ μακρά ιστορία, αλλά και οι επιθέσεις με γκαζάκια αποτελούν ρουτίνα. Απαντήσεις στα θέματα αυτά δεν παίρνει ποτέ ο κόσμος. Ελάχιστα άτομα είναι αυτά που γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά αυτοί δεν μιλούν ποτέ κι έτσι όλοι εμείς οι υπόλοιποι παραμένουμε σε βαθύ σκοτάδι κάνοντας υποθέσεις και δυσπιστώντας απέναντι στους πάντες και πρωτίστως απέναντι στις Αρχές.

Μόνο ορισμένες πολιτικές επισημάνσεις μπορούμε να κάνουμε εμείς – και αυτές επισφαλείς. Oπως κάθε φορά που κάποιος δεν ξέρει τους δράστες κάποιου αξιοσημείωτου γεγονότος και προσπαθεί να καταλάβει σε χοντρές γραμμές τι συνέβη, το πρώτο ζήτημα που μπαίνει είναι το ποιος ωφελείται από το γεγονός, ποιος ωφελείται πολιτικά. Αυτό το κριτήριο δεν είναι απόλυτο, δεν ισχύει όλες τις φορές, αλλά πολύ συχνά έχει βαρύνουσα σημασία. Και επειδή αναφερόμαστε στην πολιτική, σε καμιά περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι ο ωφελούμενος είναι και ο δράστης ή ο οργανωτής του ευνοϊκού γι’ αυτόν γεγονότος.

Στις περιπτώσεις δράσης του παρακράτους κάθε εξουσίας, ποτέ δεν ήταν ο πρωθυπουργός αυτός που έδινε τις σχετικές εντολές. Συχνά δεν ήταν καν μπλεγμένος ούτε κάποιος σκοτεινός υπουργός της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό ιστορικά στην Ελλάδα έχει αποτυπωθεί με ανάγλυφο τρόπο στην περιβόητη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;» όταν επί πρωθυπουργίας του δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν κάποιοι τρομοκράτες επέλεξαν κατά σύμπτωση να πυροβολήσουν κατά των γραφείων της ΝΔ τα χαράματα της ίδιας μέρας που η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη ψήφισε στη Βουλή την επαίσχυντη παραίτηση της Ελλάδας από κάθε δικαίωμα ασυλίας κρατικής περιουσίας έναντι των δανειστών.

Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι αν κάποια ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να αποπληρώσει δανειακές υποχρεώσεις, τότε η ΕΕ ή το ΔΝΤ ή η ΕΚΤ έχουν νομικά το δικαίωμα να κατασχέσουν την… Ακρόπολη ή το κτίριο της Βουλής! Το αν θα το κάνουν ή όχι οι ξένοι δανειστές είναι δευτερεύον για την ώρα, το εξωφρενικό είναι το τι υπέγραψαν με την ψήφο και των βουλευτών τους η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ.

Επιπλέον, την ώρα που τα εισοδήματα καταρρέουν, η κυβέρνηση αυξάνει ως πρώτη δόση για το 2013 την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 13%, «γδέρνει» για μια ακόμα φορά τον ελληνικό λαό επιβάλλοντας πρόσθετους φόρους 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, με πρώτα θύματα φυσικά τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αλλά και όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Μεθαύριο πρέπει να αποφασίσει η Βουλή αν για τον χειρισμό της λίστας Λαγκάρντ θα παραπέμψει σε προανακριτική επιτροπή τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ενώ με ενδιαφέρον πολιτικό αναμένεται και το πόσοι βουλευτές από τους 300 θα ψηφίσουν υπέρ της παραπομπής και του εκ των κυβερνητικών εταίρων προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου.

Η κυβέρνηση κατηγορείται επίσης και δικαίως από την αντιπολίτευση ότι κυβερνά με αλλεπάλληλα «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα» λόγω της συστηματικής προσφυγής της σε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που επιτρέπονται σε σπανιότατες περιπτώσεις λόγω απολύτως έκτακτων συνθηκών. Αυτό είναι το εξαιρετικά δυσμενές για την κυβέρνηση πολιτικό κλίμα, μέσα στο οποίο κάποιοι πυροβόλησαν τα άγρια μεσάνυχτα τα γραφεία της ΝΔ. Μιλώντας από πολιτική σκοπιά, το μόνο βέβαιο είναι πως σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να ωφεληθεί τίποτα από την ενασχόληση των μέσων ενημέρωσης και της κοινής γνώμης όχι με τα προαναφερθέντα κρίσιμα θέματα, αλλά με τον κάλυκα στο άδειο γραφείο του προέδρου της ΝΔ, το οποίο είχε μήνες να επισκεφθεί, όπως ανέφεραν δημοσιογράφοι και μάλιστα στην κρατική τηλεόραση. Σύμπτωση; Δεν θα το μάθουμε ποτέ.