Κακές γλώσσες , όταν έμαθαν πως οι τράπεζες «τα έδωσαν όλα» στην επαναγορά, είπαν πως «πρώτη φορά συμβαίνει, Τραπεζίτης ή Εβραίος να δώσει τρία και να πάρει ένα». Προφανώς εννοούσαν αυτές οι «γλώσσες», ότι οι ελληνικές τράπεζες, έδωσαν στην επαναγορά αξίες 14,65 δισεκατομμυρίων και πήραν στο χέρι 4,8 δισεκατομμύρια σε κεφάλαιο, μειώνοντας αντίστοιχα τις κεφαλαιακές τους ανάγκες». Αντίστοιχα «κακές γλώσσες», μιλάνε για την επερχόμενη καταστροφή του τραπεζικού συστήματος και για τους σούπερ κινδύνους μιας «κρατικοποίησης». Μα είτε γινόταν είτε δε γινόταν η επαναγορά, οι Επίτροποι και το ΤΧΣ δε θα έκαναν σε πολλά πράγματα κουμάντο από τον Ιανουάριο στο τραπεζικό σύστημα;
Αυτό πάντως που ξεχνούν αυτές οι «κακές γλώσσες» είναι ότι οι τράπεζες, δώσανε «θα» και πήραν χρήμα! Και αυτό, είναι πολύ σημαντικό την σήμερον ημέραν, ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, της οποίας το πρόγραμμα καμία βεβαιότητα δεν παρέχει πως θα «βγει», έτσι όπως είναι σχεδιασμένο από τους δανειστές. Αμέσως λοιπόν μετά τις γερμανικές εκλογές του 2013, όπως και η ίδια η Μέρκελ έχει πει, θα οδηγηθούμε σε νέο κούρεμα.
Και το νέο κούρεμα, θα αφορά όχι μόνο τα δάνεια προς την ευρωζώνη, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, αλλά και τα νέα και τα παλαιά του ιδιωτικού τομέα. Αυτό σημαίνει ότι το σημερινό «φαρμάκι», σε λίγους μήνες, μπορεί να αποδειχθεί μέλι για τις τράπεζες τις ελληνικές που δε θα κουβαλάνε κανένα χρέος της χώρας. (τα έντοκα γραμμάτια δεν κουρεύονται).
Προσωρινά λοιπόν στα δύσκολα και το «σύστημα» ξανά προς τη δόξα τραβά. Με άλλα «άλογα»; Πιθανό ναι. Άλλωστε, αρκετά από τα παλιά, έκλεισαν τον κύκλο τους και εδώ και πολύ καιρό , άσχετα αν «πολιτικώς αναβαθμίζονται», είναι πολύ… κουρασμένα. Και εκτός εποχής…