Κλινικά νεκρή είναι η αγορά διαμερισμάτων, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) για τις συναλλαγές του πρώτου εξαμήνου 2012.
Οι συναλλαγές -εκτιμήσεις επί οικιστικών ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος για οποιοδήποτε λόγο (χρηματοδότηση για αγορά, εγγραφή εξασφάλισης για μη στεγαστικά δάνεια, μεταφορά οφειλών πελατών από μια τράπεζα σε άλλη κ.λπ.) περιορίστηκαν σε μόλις 11.800 στο εξάμηνο από περίπου 25.000 στο αντίστοιχο περυσινό διάστημα.
Η πτώση ξεπερνά το 60% μέσα σε λίγους μήνες, όταν στις καλές εποχές της αγοράς πραγματοποιούνταν πενταπλάσιες συναλλαγές.
Στο πρώτο εξάμηνο του 2007, δηλαδή της τελευταίας καλής χρονιάς για τα ακίνητα στην Ελλάδα, είχαν καταγραφεί περισσότερες από 73.000 συναλλαγές με μεσολάβηση τραπεζών, ενώ στην αντίστοιχη περίοδο του 2008 άγγιξαν τις 70.000.
Η σχεδόν μηδενική δραστηριότητα στην αγορά διαμερισμάτων αποδεικνύεται και από τη μεγάλη πτώση στην αξία των συναλλαγών.
Ο σχετικός δείκτης της ΤτΕ για την αξία των συναλλαγών, που ήταν στο 100 το 2007 (έτος που χρησιμοποιείται ως βάση), υποχώρησε στο 13,4 στο τέλος του δευτέρου εξαμήνου του 2012. Μια πρόσφατη μελέτη της Eurobank έδειχνε, όμως, και το μέγεθος της «φούσκας» στην αγορά κατά την περίοδο 1997 – 2008. Μέσα σε μια δεκαετία, οι ονομαστικές τιμές των κατοικιών είχαν αυξηθεί κατά 171,6%.
Τα συντηρητικά στοιχεία της ΤτΕ για τις τιμές δείχνουν πως στο πρώτο εξάμηνο συνεχίστηκε η πτώση της τελευταίας πενταετίας.
Οι δείκτες της κεντρικής τράπεζας δείχνουν πως η πτώση από το 2007 ξεπερνά το 25%, αλλά στην αγορά ακινήτων γνωρίζουν πως οι μειώσεις φτάνουν σε ορισμένες περιοχές και το 60%.
Ειδικά στην Αθήνα, εκτιμάται πως η πτώση τιμών ξεπερνά το 60% στο Κολωνάκι, το 50% στα Πατήσια, η Γλυφάδα και την Ηλιούπολη, ενώ κατά τουλάχιστον 50% έχουν πέσει οι τιμές σε περιοχές της Θεσσαλονίκης όπως το Πανόραμα και η Θέρμη.
Από την ανάλυση των στοιχείων κατά γεωγραφική περιοχή προκύπτει ότι οι τιμές των διαμερισμάτων το β΄ τρίμηνο του 2012 ήταν μειωμένες σε σύγκριση με το β΄ τρίμηνο του 2011 κατά 10,8% στην Αθήνα, 12,4% στη Θεσσαλονίκη, 9,9% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 8,0% στις λοιπές περιοχές της χώρας.
Για το σύνολο του 2011, με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία, η μείωση των τιμών στις ίδιες περιοχές σε σχέση με το 2010 ήταν 6,4%, 6,8%, 4,1% και 4,1% αντίστοιχα.
Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η μείωση των τιμών των διαμερισμάτων το 2011, καθώς και τα πρώτα δύο τρίμηνα του 2012, ήταν μεγαλύτερη στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας, Αθήνα και Θεσσαλονίκη, έναντι των άλλων περιοχών.
Σε ολόκληρη την Ελλάδα εκτιμάται πως παραμένουν απούλητα περί τα 120.000 διαμερίσματα, χωρίς να υπολογίζονται άλλα τόσα που θα βγουν «στο σφυρί» τους επόμενους μήνες επειδή οι ιδιοκτήτες τους είτε αδυνατούν να πληρώσουν τους υψηλούς φόρους, είτε αναγκάζονται να πωλήσουν ακίνητα για να επιβιώσουν.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους φοβούνται πλειστηριασμούς ακινήτων.
Να είστε σίγουροι, πως αν οι πλειστηριασμοί ακινήτων συνέφεραν τις τράπεζες, θα είχαν απελευθερωθεί εδώ και καιρό.
Ε τότε τι στα κομμάτια στέλνουν διαταγές πληρωμών και κάνουν προσημειώσεις?
Εμένα με απείλησαν προχθές από την Eurobank οτι θα προσημειώσουν το περίφημο 24 % εξ αδιαρέτου μερίδιό μου σε ένα χωράφι 3 στρεμμάτων και θα στείλουν διαταγή πληρωμής και κατασχετήριο και άρχισα να ουρλιάζω “κάντε το να γελάσω, δώστε μου τη χαρά, ποιός θα μποορούσε να χτυπήσει κάτι τέτοιο σε πλειστηριασμό, ανόητοι? ( με κάπως πιο άκομψα λόγια)”
Aφου δεν εισπράττουν δόσεις , στην τελική θα μαζέψουν ακίνητα. Το θέμα είναι στην άθλια αυτή προοπτική που σαφώς είναι αδιέξοδη, μεταξύ άλλων, ότι αν δεν εκπλειστηριάζεται το ακίνητο, εξακολουθείς να οφείλει και επιπλέον χρεώνται ο δανειολήπτης και τα μεγάλα έξοδα κάθε διαδικασίας , οπότε αν φτάσει στον τρίτο άγονο που θεωρητικά θα εκπλειστηριασθεί στην όποια τιμή, το αδιεξοδο μεγενθύνεται. Αντίστοιχα πάλι η οποιαδήποτε ανακοπη και εν γένει διαδικασία για χρονοκαθυστέρηση, επίσης κοστίζει
Ωραία. Αυτό έχει νόημα αν κάποιος οφειλέτης χρωστάει Α χρήματα, αλλά πατάει και σε μια ακίνητη περιουσία πολλαπλάσιας αξίας του Α.
Αν τώρα κάποιος χρωστάει, αλλά δεν έχει τίποτα να του πάρει, τι θα κάνει; Δεν θα αναγκαστεί μετά από κάποιο διάστημα να διαγράψει τα δάνεια;
Προσωπικά και το τζόκερ να κερδίσω, δεν ξαναβάζω φράγκο στην τράπεζα.
Και σπίτι να θέλω να αγοράσω, θα το αγοράσω σε ανώνυμη of shore, όπως κάνουν οι αξιότιμοι πολιτικοί μας.
‘Eπρεπε να ακούγατε την κουβέντα… Μου πρότειναν να ξεπληρώσω το ποσό που όταν μου έστειλαν το εξώδικο τον Ιούνιο ήταν 9.000 και τώρα ξεπέρασε τις 10.000 μέσα σε 5 μήνες, δηλ με 2.000 το μήνα.
Τους είπα οτι με μπερδεύουν με όσους βγάζουν 5.000 το μήνα επειδή ζητάνε από μένα 2.000 το μήνα.
Τους υπενθύμισα πως όταν άρχισα να καταλαβαίνω το πρόβλημα, από το 2008 ζητούσα να μου συγκεντρώσουν κάρτες καρτούλες σε ένα ποσό να το πληρώσω να ηρεμήσουμε και το αρνήθηκαν και αν είχαν δεχτεί θα είχαν πάρει ένα πολύ καλό μέρος του ποσού ως τώρα και ούτε λίγο ούτε πολύ τους ζήτησα να κόψουν το ποσό στο πραγματικό και να συζητήσουμε την αποπληρωμή του..
Μου είπαν οτι το “τότε” το 2008 δηλ ήταν τότε, και το τώρα, είναι τώρα…
Τους ενημέρωσα πως όπως και τότε ήμουν μπροστά από την εποχή μου ( τρομάρα μου ) και σήμερα αποδεικνύεται οτι είχα δίκιο, έτσι και τώρα είμαι και πάλι μπροστά από αυτούς, και ότι κάποτε αυτοί θα έρθουν να μου ζητήσουν 2.500 σύνολο να ρεφάρουμε και τότε, εγώ, δεν θα τα έχω ούτε αυτά.
Τους ρώτησα από που θα τα βγάλουν όλα αυτά τα λεφτά που θα βάλουν για να πλειστηριάσουν ένα εξ αδιαρέτου χωράφι που αναλογεί 700 μέτρα σε μένα αφού κανείς δεν πληρώνει και επειδή η βελόνα είχε κολλήσει και δεν έλεγαν κάτι διαφορετικό, τους είπα πως αφού αυτοί είναι τα οικονομικά μυαλά, δεν παραξενεύμαι που πήγαμε κατά διαόλου.
Τέλος, υποσχέθηκα οτι θα χώσω το κατασχετήριο στον κ…λο του συγκεκριμένου που θα το υπογράφει και αν δεν το κάνω μέρα μεσημέρι με όλα τα κανάλια γύρω μου να μην με λένε Eraser και κλείσαμε ευχαριστημένοι.
Πάντως κάποια στιγμή τη στρίμωξα την κιουρία επειδή επέμενα να μου πει το ποσό που δανείστηκα ως κεφάλαιο και πόσο έχω πληρώσει..
Μετά από αναμονή μου είπε οτι δεν μπορει να υπολογίσει επειδή “οι τόκοι είναι πολλοί”
Της επεσήμανα οτι η μαμάκα της δεν ήξερε οτι μεγάλωνε μια τοκογλυφα, και άραγε την καμαρώνει τώρα? Τίποτα δεν είπε..
Νομίζω οτι τα λεφτά τους δεν τα θέλουν, θέλουν να εξουθενώνουν τον κόσμο.
Όλη αυτή η στιχομυθία έλαβε χώρα στην εργασία μου, αρχίζουν να παίρνουν εκεί σε όλα τα διαθέσιμα νούμερα και να με ζητάνε από το πρωί ως το μεσημέρι.
Χαμός γίνεται.
Παράλληλα χτυπάει το κινητό μου και το σταθερό στο σπίτι.
Δεν ξέρω αν βρήκαν το ακίνητο, αν υπολόγισαν την…αξία του και αν συνυπολόγισαν οτι είναι εξ αδιαρέτου πράγμα που σημαίνει οτι και αν ακόμα κάποιος ξυπνούσε με μια τεράστια όρεξη να αγοράσει 700 μέτρα ξηρικού σιταροχώραφου δεν θα το έκανε επειδή θα μπορεί να κάνει τίποτα εκεί μέσα, ούτε καν μια περίφραξη ( είναι αξ αδιαιρέτου, τι θα περιφράξει? ) ούτε να βάλει κότες – λέμε τώρα- ούτε να κάνει παιδική χαρά και να κάνει εκεί μέσα τούμπες όλη μέρα να γουστάρει γιατί ένα ραδίκι να πάει να ξεριζώσει οι άλλοι 2 συνδιοκτήτες άμα θένε του κάνουν τη ζωή κόλαση όμως.
Δεν ξέρω αν έχουν πραγματική εικόνα του χωραφιού, αν όμως έχουν και πάνε για διαταγή πληρωμής και κατάσχεση, τότε, κάτι παίζει εδώ πέρα, δεν είναι απλά τα πράγματα..
Δεν ξέρω αν πραγματικά νομίζουν οτι έτσι θα πάρουν τα λεφτά τους….
Εκτός και αν σιωπηρά παραδέχονται οτι στην πραγματικότητα δεν τους χρωστάω πάνω από 1.500-2.500 Ε ..
Δεν ξέρω ..πάντως έχω όρεξη να κάνω μεγάλη φασαρία.Τι, δεν ξέρω, θα σκεφτώ
Τώρα ακούω στις ειδήσεις για σημαντική απόφαση του Ειρηνοδικείου Αγρινίου για δανειολήπτη που λαμβάνει 600 Ε το μήνα. Του διέγραψε το 95 % για χρέος άνω των 150.000 Ε.
Το βασικό μου ερώτημα είναι γιατί να πρέπει να καταφεύγουμε με τεράστιο κόστος χρηματικό και ψυχολογικό μεμονωμένα εφόσον η νομολογία γίνεται επαναλαμβανόμενη αλλά θα μου πείτε, οι Τράπεζες δεν είναι δημόσιο.
Πάντως, πρέπει να γίνει κάτι που να αφορά όλους τους ανθρώπους που βρεθήκαμε μπλεγμένοι να χρωστάμε χρήματα που δεν πήραμε ποτέ.
Τα έχω πάρει κανονικά τώρα ( και μετά σου λέει να κόψω το τσιγάρο, πως?? α, μπα, το φαί θα κόψω)
Αργά ή γρήγορα θα γίνει μια συνολική ρύθμιση. Προς το παρόν πετάνε στη δημοσιότητα “προτάσεις” για να μετρήσουν αντιδράσεις.
Αν το ποσοστό κορόιδων που θεωρεί καλές τις “προτάσεις” αυτές (αποπληρωμή σε 90χρόνια κλπ) είναι μεγάλο, τότε την πατήσαμε.
Φυσικά υπάρχουν και προτάσεις που συμφέρουν μεγάλο αριθμό οφειλετών, αλλά δεν πιστεύω ότι θα περάσουν, όπως η επαναγορά του ακινήτου από την τράπεζα και η ενοικίασή του από τον δανειολήπτη.
Ναι, αλλά εγώ χθες πέρασα τη μέρα μου μέσα στην κατάθλιψη και τη μαυρίλα, κάτι πολύ συχνό από τότε που έμπλεξα με την Eurobank. Αυτοί θέλουν πίσω ένα ποσό που ορίζουν αυθαίρετα κι εγώ τη ζωή μου.
Αυτό πότε θα το καταλάβουν τα κοράκια ?
Αν σου χρωστούσα χρήματα, εσύ θα μου τα χάριζες; Δεν θα προσπαθούσες να εισπράξεις;
Απλά, οι διάφοροι δανειστές διαφέρουν μεταξύ τους στην διορατικότητα. Κάποιος έξυπνος, που βλέπει ότι θα την πατήσει στο τέλος, προτείνει ένα γενναίο κούρεμα και τουλάχιστον παίρνει κάποια χρήματα. Άλλος που τα θέλει όλα, διακινδυνεύει να τα χάσει όλα.
Προς το παρόν η Eurobank επιμένει στην άποψη “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά”. Σε λίγο θα αρχίσει να παρακαλάει για κούρεμα, αλλά θα είναι η σειρά του οφειλέτη που θα πεί “πάρτε τα @@ μου”.
Για να το κάνω πιο λιανά.
Έστω κάποιος που χρωστάει 100.000 υπόλοιπο κεφαλαίου σε στεγαστικό δάνειο. Το 2010 το ακίνητό του είχε εμπορική αξία 150.000.
Τότε τον απειλούσε η τράπεζα ότι θα το κατασχέσει και ο οφειλέτης θα ζημιωθεί κατά 50.000. Για ρύθμιση δε, δεν ήθελε ούτε να ακούσει η τράπεζα.
Σήμερα, το ακίνητο πιάνει 100.000, εφόσον βρεθεί αγοραστής, πράγμα αδύνατον. Τον υπόλοιπο του χρέους έχει πέσει στα 97.000.
Μπορεί η τράπεζα να τον απειλήσει;
Σε ένα χρόνο το ακίνητο θα αξίζει 80.000. Ποιος θα απειλεί ποιον;
Καλοκαίρι του 2010 ζήτησα από τράπεζα να κάνω ρύθμιση δανείου. Με πέταξαν έξω σχεδόν με τις κλωτσιές. Σήμερα μου τηλεφωνούν 10 φορές την ημέρα και με παρακαλάνε να κάνω ρύθμιση με ευνοϊκούς όρους. Τα πράγματα όμως άλλαξαν σε βάρος τους. Σε ένα χρόνο από σήμερα τι θα κάνουν;
Αφού εμείς ως κοινοί θνητοί προβλέπουμε την χειροτέρευση της ύφεσης και την περαιτέρω πτώση των τιμών των ακινήτων, οι τράπεζες δεν διαθέτουν καταρτισμένα στελέχη να το προβλέψουν;
Απλά, όπως εμείς δεν θέλουμε να το πάρουμε απόφαση ότι έρχεται φτώχεια, άρα θα πρέπει να ξεχάσουμε τον μέχρι τώρα τρόπο ζωής μας, έτσι και οι τράπεζες δεν θέλουν να το πάρουν απόφαση ότι έχασαν μέρος των χρημάτων τους, λόγω της ύφεσης.
Απλά είναι τα πράγματα.
Στα λόγια μου ακριβώς είσαι!
Αυτό τους είπα, το 2008 δεν είδαν αυτό που έβλεπα να έρχεται , το έβλεπα χωρίς μορφή, νόμιζα οτι αφορούσε μόνο εμένα..
Τώρα, δεν βλέπουν αυτό που βλέπω- και βλέπεις – και πρέπει να αλλάξουν στάση αν θέλουν να βγουν στα ίσα τους.
Όχι, δεν θα σου χάριζα τα δανεικά αλλά από την άλλη, όταν θα είμαι σε φάση ή να σε τσιμεντώσω όπως μαφία είτε να σου πάρω ένα λογικό ποσό και όχι αυτό που ανατοκίζω με διπλή ταρίφα ( τα δικά μου από τον Ιούνιο πήραν κάπου 800-900 Ε πάνω ) και βαφτίζω ως χρωστούμενο και να κάνω κι εγώ το ταμείο μου.
Αν δεν το βλέπουν, τότε όχι μόνο δεν τους αξίζει να είναι τράπεζες αλλά πρέπει να το σκεφτούμε όλοι καλά γι ατο τι πανύβλακες μας οηγούν σε όλο και πιο αδιέξοδες καταστάσεις.
Να μάθουν να αξιολογούν τι κατασχέτουν..ακούς εκεί, 700 μέτρα χωράφι αξ αδιαιρέτου, έλεος πια.
Καλημέρα.
Eraser, νομίζω ότι η κατάσταση σου δεν είναι τόσο δραματική. Η Δ.Π. θα εκδικαστεί στο ειρηνοδικίο και εκει έχεις 95% πιθανότητες να πετύχεις ανακοπή.
Και στην τελική έχεις πάντα την επιλογή του κατσελονόμου.
Την εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησία σου δεν καταλαβαίνω πως θα την πλειστηριάσουν…..
Μην τους αφήνεις λοιπόν να σε χαλάνε με τα τηλέφωνα τους. Εγώ όταν με παίρνουν δεν ανοίγω διάλογο μαζί τους, τους λέω ένα ναι ή ένα όχι και τους αφήνω να μιλάνε έως ότου πω αντίο. Όταν δεν έχω διάθεση του λέω πως έκαναν λάθος.