Ευρώ ή μεγάλος δημόσιος τομέας; Αυτό είναι το βασικό δίλημμα στο οποίο απαντούν οι ψηφοφόροι στις εκλογές.
Σε πολύ μεγάλο βαθμό έτσι ψήφισαν και στις προηγούμενες πράγμα που εξηγεί την άνοδο των αντιμνημονιακών κομμάτων. Αν ρωτήσετε τους γνωστούς σας σε διάφορους χώρους του δημοσίου τομέα τι ψήφισαν στις ΔΕΚΟ ή στις δημόσιες υπηρεσίες που δουλεύουν ή ακόμη και στις τράπεζες, θα ακούσετε αυτό που ακούμε και εμείς ρωτώντας:
Οι ΠΑΣΟΚοι και πάρα πολλοί απο τη ΝΔ, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Καμένο. Το ίδιο συνέβη και στις τράπεζες.
Έτσι διαμορφώθηκε το αποτέλεσμα των εκλογών. Τα παλιά πελατειακά κόμματα, αυτά που διόριζαν στο Δημόσιο, αυτά που έδιναν αυξήσεις, υποσχέσεις και προαγωγές, έχασαν τους «πελάτες» τους και τους πήραν τα νέα πελατειακά κόμματα, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμένος.
Γιατί συνέβη αυτό; Διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, βλέπουν οτι το μνημόνιο θα τους οδηγήσει στην ανεργία. Βλέπουν περικοπές των εισοδημάτων τους, κατάργηση της μονιμότητας, κλείσιμο δημοσίων υπηρεσιών, αποκρατικοποιήσεις. Αυτά λέει το μνημόνιο για να μειωθεί το έλλειμμα και ασφαλώς καταδικάζει τα δυο μεγάλα κόμματα που το υπέγραψαν και προσπάθησαν να το εφαρμόσουν.
Στις τράπεζες, πολλοί υπάλληλοι θέλουν την κρατικοποίηση, την οποία επίσης υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η πελατειακή λογική των ψηφοφόρων που λειτουργεί ώς άμυνα έναντι του περιορισμού του δημοσίου τομέα και της μείωσης των εισοδημάτων τους, εξηγεί και το παράξενο φαινόμενο, γιατί οι Έλληνες θελουν το ευρώ, αλλά ψηφίζουν δραχμή. Δεν ψηφίζουν δραχμή. Η δραχμή δεν είναι η επιλογή, θα είναι ίσως το αποτέλεσμα της επιλογής της καταγγελίας του μνημονίου. Οι Έλληνες θέλουν το ευρώ, αλλά θέλουν και μεγάλο δημόσιο τομέα που να δίνει μισθούς και δουλειές. Δυστυχώς αυτή η συνταγή είναι αυτή τη στιγμή ανέφικτη. Οι Ευρωπαίοι, μπορεί να συνεχίσουν να μας πληρώνουν τους τόκους των δανείων μας, αλλά δεν θα συνεχίσουν να καλύπτουν το έλλειμμα κάθε μήνα. Μπορεί να δώσουν λεφτά για ανάπτυξη, αλλά δεν θα δώσουν για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου.
Παρόλο που δεν εξηγείται πώς μπορεί να διατηρηθεί ο μεγάλος δημόσιος τομέας, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, το πλήθος των άχρηστων δημοσίων υπηρεσιών, οι κρατικές ΔΕΚΟ και παράλληλα θα μείνουμε στο ευρώ, αυτή είναι η επιλογή των ψηφοφόρων. Αυτά τους υπόσχονται τα νέα πελατειακά κόμματα, αυτά διαλέγουν οι ψηφοφόροι.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν πληρώνουν μόνο τη διαφθορά, την ανικανότητα, την υπογραφή του μνημονίου. Πληρώνουν πρωτίστως την αδυναμία τους να υποασχεθούν στους ψηφοφόρους αυτά που τους υπόσχοντο όλες τις περασμένες δεκαετίες. Δημιούργησαν ένα τεράστιο δημόσιο τομέα, τον τάισαν με χρυσά κουτάλια, του έδωσαν ένα κάρο επιδόματα και προνόμια και τώρα αναγκάζονται να τα περιορίσουν. Και έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμένος και τους υπόσχονται το παρελθόν. Τους υπόσχονται οτι λεφτά υπάρχουν στο δημόσιο, οτι θα τα βρούμε απο αλλού, αλλά δεν θα κόψουμε τις δαπάνες. Τους υπόσχονται καλύτερες μέρες χωρίς να εξηγούν πώς θα τις πετύχουν και τους προσφέρουν και ένα «επαναστατικό άλλοθι» την αντιμνημονιακή πολιτική.
Το ίδιο σενάριο θα επαναληφθεί και σε αυτές τις εκλογές. Όσοι θέλουν μεγάλο δημόσιο τομέα, θα ψηφίσουν ξανά εναντίον των μνημονιακών κομμάτων. Δεν θα τους πειράξει που ο Καμένος έλεγε ψέμματα για το έγγραφο που παρέδωσε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν θα τους πειράξει που ο Τσίπρας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση συνεργασίας και οδήγησε ξανά τη χώρα σε εκλογές για να αυξήσει το ποσοστό του.
Το μόνο που βλέπουν είναι οτι το μημόνιο φέρνει αλλαγή και την αλλαγή δεν την θέλουν γιατί έχει κόστος.
Η περιπέτεια λοιπόν της χώρας θα συνεχιστεί και η μάχη που δίνουν οι ψηφοφόροι, είναι αν θέλουν να αλλάξει η χώρα και να μπορέσει να σταθεί ανταγωνιστικά μέσα στην Ευρωζώνη, ή αν θέλουν να διατηρήσουν ένα μεγάλο δημόσιο τομέα που θα τους ταίζει όλους με μισθούς εκατομμυρίων … δραχμών.
[sc:Πηγή id=”http://www.exipno.gr/index.php/news/apopseis/86-reporter/33134-2012-05-16-07-27-31″ ]