Παζάρι έχουν στήσει δικηγορικά γραφεία της Αθήνας πάνω στην ανάγκη των πολιτών να ρυθμίσουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες. Καταφανώς παράνομα τα στελέχη των δικηγορικών αυτών γραφείων έχουν στα χέρια τους λίστες με όλους τους οφειλέτες των τραπεζών και σε αυτούς τηλεφωνούν προκειμένου να τους προτείνουν ρύθμιση των υποχρεώσεών τους έναντι αμοιβής. Μάλιστα, η αμοιβή αυτή είναι εξαιρετικά υψηλή και μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 5% της συνολικής υποχρέωσης.
Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες της Ρόδου που δέχθηκαν τέτοιου είδους προτάσεις από δικηγορικά γραφεία της Αθήνας. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση Ρόδιου τζαμά που του ζήτησαν 300 ευρώ για να του ρυθμίσουν υποχρέωση 7000 ευρώ που είχε προς τράπεζα. Ο εν λόγω τζαμάς, ομιλώντας προς τη «Δημοκρατική» εξήγησε ότι ο ίδιος είχε αποστείλει επιστολή προς την τράπεζα ζητώντας ρύθμιση, η οποία όμως δεν είχε γίνει αποδεκτή. «Μου ζήτησαν 300 ευρώ και με διαβεβαίωσαν πως θα επιτύχω τη ρύθμιση που ζητούσα, σε αντίθετη περίπτωση εάν συνέχιζα μόνος, τότε θα ήμουν πρόβατο επί σφαγή».
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα δικηγορικά γραφεία που διατείνονται πως μπορούν να επιτύχουν τέτοιου είδους συμφωνίες δεν έχουν σχέση με τα δικηγορικά γραφεία των ίδιων των τραπεζών.
Για τη δράση των δικηγορικών αυτών γραφείων οι τράπεζες επισήμως δηλώνουν άγνοια. Ανεπίσημα, ωστόσο, αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για πρόσωπα που έχουν στήσει χορό υψηλών οικονομικών αποδόσεων, και στο χορό αυτό συμμετέχουν και υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη. Τα ίδια αυτά στελέχη ήταν εκείνα που μέχρι πριν από τρία χρόνια εξωθούσαν τους πολίτες να πάρουν υψηλά δάνεια για ν’ αποκτήσουν πολυτελή, καταναλωτικά αγαθά. Και τότε κέρδιζαν μίζες και σήμερα κερδίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά για την εκδούλευση που πωλούν.
Σε κάθε περίπτωση, εάν ένας δανειολήπτης επιμείνει ξανά και ξανά στο αίτημά του για ρύθμιση της οφειλής του, το σίγουρο είναι πως θα τα καταφέρει να επιτύχει το στόχο του. Η βοήθεια τρίτων συνήθως είναι περιττή και πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμφωνίες.