Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις και το μισό ποτήρι μπορεί να το δεί κανείς μισογεμάτο ή μισοάδειο.
Η προπαγάνδα της εξουσίας, περνά την επικείμενη ρύθμιση των στεγαστικών δανείων, ως θετικό αντιστάθμισμα στη μείωση εισοδημάτων.
Μόνο που οι απώλειες των εισοδημάτων είναι αμετάκλητες, δεν μετατέθηκε η είσπραξή τους στο μέλλον! Πιό απλά: ένας υπάλληλος που έπαιρνε 1.500 ευρώ και είχε 500 ευρώ στεγαστικό, βλέπει το ειόδημά του να γίνεται 1.200 ευρώ. Τα 300 ευρώ που έχασε δεν θα τα πάρει σε περισσότερες δόσεις στο μέλλον. Τα έχασε οριστικά.
Η “ρύθμιση” όμως, δεν έχει τον ίδιο χαρακτήρα. Δεν μειώνει την οφειλή, απλώς περιορίζει το ποσό της μηνιαίας δόσης (τα 500 ευρώ του παραδείγματος σε 250 π.χ.), αλλά αυξάνει τον αριθμό των δόσεων.
Αν ο υπάλληλος του παραδείγματος είχε άλλα 5 χρόνια στα οποία έπρεπε να πληρώνει 500 ευρώ το μήνα, τώρα θα πληρώνει …μόνο 250 αλλά για για 10 ή 12 ή 15 χρόνια !
Δεν γίνεται κανένα “κούρεμα” λοιπόν, αλλά παράταση του μαρτυρίου.
Ε, μη ζητούν να πανηγυρίσουμε κιόλας!
Απλά ένα δάνειο 100.000 που λογαριάζαμε να το ξοφλήσουμε σε 15 χρόνια πληρώνοντας συνολικά 180.000 θα το ξοφλήουμε σε 30 χρόνια πληρώνοντας 400.000 !
Μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας λοιπόν!
Αν θέλουν να διευκολύνουν τους εργαζόμενους, πρέπει πολύ απλά να μειώσουν την οφειλή (την οφειλή, όχι το ποσό της δόσης), κατά το ίδιο ποσοστό.
Αφού οι μειώσεις των μισθών είναι π.χ. 30%, να μειωθεί και το ανεξόφλητο υπόλοιπο κατά 30%. Αν σήμερα χρωστάς στην τράπεζα 50.000 να σου πουν “χρωστάς 35.000”.
Αυτό θα ήταν ανακούφιση, όχι το “μάκρεμα” των δόσεων, που μας καθιστά σκλάβους των τραπεζών, για ακόμη περισσότερα χρόνια και τις εξασφαλίζει σταθερό εισόδημα για ακόμη περισσότερα χρόνια.
Μην υποτιμάτε τόσο βάρβαρα τη νοημοσύνη μας!
Η αλήθεια λοιπόν μπορεί να ειπωθεί με δύο τρόπους:
1) “μειώνονται στο μισό οι δόσεις των στεγαστικών δανείων”
2) “διπλασιάζεται ο αριθμός των δόσεων των στεγαστικών δανείων”
Και οι δύο φράσεις οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Ότι τελικά θα φύγουν περισσότερα λεφτά από τις τσέπες μας και θα καταλήξουν στις τσέπες των τραπεζιτών, σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Το θέμα στη σωστή διάσταση. Αυτά που λέμε εμείς εδώ και καιρό.