«Έλληνα δημόσιε υπάλληλε, όπως θα έχεις ήδη αντιληφθεί, πολλοί Έλληνες είναι εναντίον σου. Δεν θα σου πω ότι και εγώ είμαι εναντίον σου, ήμασταν όλοι κάποτε παιδιά, κάναμε τα ίδια όνειρα για μια…
καλύτερη ζωή, για μια οικογένεια, για ένα σπιτικό, για μια καριέρα, για μια καλή δουλειά. Ούτε το ψωμί μου έφαγες, ούτε μια θέση στο δημόσιο, η χώρα σου όμως είναι σε μια κρίσιμη καμπή, τελειώσανε τα ψέμματα και τα αστεία,η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει αυτό το θέατρο του παραλόγου. Επέτρεψε μου να σου εξηγήσω γιατί εγώ, και πιστεύω πολλοί ακόμα, έχουν τόσο αρνητική άποψη για τους υπαλλήλους του δημοσίου τομέα και την νοοτροπία σας και κυρίως αυτούς που είναι εκεί μέσα χρόνια,δεκαετίες, αυτούς που δημιούργησαν (όχι όλοι βέβαια, ξέρουν αυτοί ποιοι)τις συντεχνίες και τις πελατειακές σχέσεις με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτούς που χωρίς ίχνος ντροπής έλαβαν μέρος σε ένα μεγάλο φαγοπότι εις βάρους του Ελληνικού λαού.
Πρώτα απ’ όλα, ξεκαθαρίζω ότι πράγματι υπάρχουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι που είναι πολύ καλοί ή άριστοι στην δουλειά τους, αλλά δυστυχώς, ένας ή δύο στους δέκα, δεν είναι αρκετοί για να ξεχωρίσουν από τον υπόλοιπο βόθρο. Θα πληρώσετε την νύφη και εσείς όμως, γιατί επαναπαυθήκατε. Ήσασταν μάρτυρες τόσα χρόνια ενός οργίου κατασπατάλησης και κακοδιαχείρισης χρημάτων, ξέρατε ονόματα και καταστάσεις και όμως σιωπήσατε. Ξέρατε. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από εσάς ξέρατε. Βέβαια, δεν ήσασταν υποχρεωμένοι να το κάνετε, το δέχομαι αυτό, αλλά τουλάχιστον τώρα που όλοι σας επιτίθενται, δεχτείτε την κριτική.Για να σας λοιδορούν τόσοι πολλοί,σημαίνει ότι κάπου φταίξατε και εσείς. Αφήστε μας να βγάλουμε το άχτι μας, κάπου πρέπει να ξεσπάσουμε, όλοι ξέρουμε κάμποσους δημόσιους υπάλληλους στους κύκλους μας,ο καθένας μας ξέρει αρκετές ιστορίες για το δημόσιο με τις οποίες κάποτε αμήχανα γελούσαμε. Αφού δεν μπορούμε να τους τα πούμε στα μούτρα τους, για να μην μας πούνε και αισχρούς, μοιραζόμαστε τις απόψεις μας στο διαδίκτυο.
Βράζει το αίμα στο κεφάλι μου όταν βλέπω δημόσιους υπάλληλους να μην έχουν συνειδητοποιήσει σε ποιο σημείο βρισκόμαστε τώρα, είμαι στα όρια της σχιζοφρένειας όταν τους βλέπω να προσπαθούν να βγούν και από πάνω. Ξέρεις φίλε δημόσιε υπάλληλε, οτι το κράτος με έκανε κοινωνικά άνισο απέναντι σου? Ξέρεις, φίλε δημόσιε υπάλληλε, οτι η νοοτροπία που ανέπτυξες τόσα χρόνια καλοπέρασης, είναι καρκίνος για μια κοινωνία? Ξέρεις, φίλε δημόσιε υπάλληλε, γιατί με έφτασες στο σημείο να γράψω για σένα?
Γιατί θυμάμαι και αγανακτώ ,το θράσος που είχε ο κάθε βολεμένος και ταλαιπωρούσε τους κακόμοιρους βιοπαλαιστές στην δημόσια υπηρεσία του, τις κάρτες που χτυπούσε ο ένας υπάλληλος στον άλλον, τους γιατρούς του ΙΚΑ που μόνο η λέξη κομπογιαννίτες μπορεί να τους χαρακτηρίσει(τους περισσότερους τουλάχιστον), τον κάθε ανίκανο,άσχετο και μερικές φορές αγράμματο (πιστέψτε το) υπάλληλο, που πληρώνουμε για να κάθεται και να πίνει το καφεδάκι του, ειδικά στην επαρχία.
Γιατί δεν αποδέχομαι το κράτος μου εν έτει 2012, να έχει διευθυντικά στελέχη που δεν ξέρουν γρι αγγλικά ή να μην ξέρουν να χρησιμοποιήσουν υπολογιστή , ή να απασχολεί άτομα που δεν ξέρουν πως να ανάψουν την οθόνη του υπολογιστή και να καλούν κατευθείαν την τεχνική υποστήριξη, γιατί ξέρω για τις προμήθειες που παίρνεις κάτω απο το τραπέζι, όσοι με κατάλαβαν, με κατάλαβαν.Γιατί έχω δει κάθε λογής ψωνισμένο ανώτερο υπάλληλο ,αρσενικού και θηλυκού γένους, να νομίζει οτι το αίμα του είναι μπλε και να κοιτάζει τον κόσμο αφ’υψηλού, με το στυλάκι “Χάρη και μεγάλη τιμή σου κάνω, μόνο που μπήκα στον κόπο να σε κοιτάξω, ασήμαντε υπαλληλάκο”.
Γιατί είστε αντιπαραγωγικοί ,αργόσχολοι και απόλυτα διεφθαρμένοι ως σύνολο, πληρώνεστε πολλά παραπάνω απο όσα αξίζετε ή αξίζατε παλιά.Θα σας πω μια μικρή ιστορία, όταν ήμουν στον στρατό, είχα γνωρίσει έναν μάγειρα, ο οποίος τόσα χρόνια στα μαγειρεία του στρατού ήταν στον παράδεισο του, μου είπε αρκετές ιστορίες για το πως και πόσα έχει σουφρώσει ο καθένας που δούλευε εκεί τους από τις αποθήκες του στρατού, κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο να είναι δυο φορές όσο ο Πάγκαλος (χρειάζεται να εξηγήσω πως έγινε έτσι? Και όχι,δεν είχε ιατρικό πρόβλημα),έτσι λοιπόν,αποφάσισε το κράτος να τον βγάλει απ’ τα μαγειρεία, η δουλειά του πλέον ήταν να κάθεται κάποιες ώρες στον καναπέ της λέσχης αξιωματικών, και να πληρώνεται πάνω από ενάμιση χιλιάρικο το μήνα, μέχρι να έβγαινε στη σύνταξη πέντε χρόνια αργότερα, με μια σύνταξη λουκούμι, και ο πατέρας μου στην ίδια ηλικία, να δουλεύει και να καίγεται στον ήλιο για να πληρώνει το κράτος. Δεν με πειράζουν τα λεφτά που θα πάρει, εντάξει, χαλάλι του, καλός άνθρωπος ήταν, έστω και αν είχε και αυτός ,αυτήν την καταραμένη νοοτροπία του δημοσίου, είναι οτι ξέρω πως αυτή είναι μια από τις λιγότερο κραυγαλέες περιπτώσεις εκμετάλλευσης του κράτους, και υπάρχουν χιλιάδες άλλες χειρότερες περιπτώσεις . Πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι κάνατε κάτι παρόμοιο, πόσοι πληρώσατε με λεφτά απο αλλουνού τις τσέπες? πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι πλουτίσατε στα κρυφά και εις βάρος των υπόλοιπων Ελλήνων, Ε? Πόσοι?
Γιατί εσείς μαζί με τους πολιτικούς τα φάγατε, ακριβώς όπως τα γράφω να τα χαράξεις στο μυαλό σου, και εμείς φάγαμε κατιτίς, δε λέω, κάτι τσιμπήσαμε και εμείς από τα αποφάγια, αλλά ούτε κατά διάνοια, όσα εσείς. Οι πολιτικοί σας,σας έβαλαν μέσα, τους ίδιους ψηφίζατε και τους ίδιους θα ψηφίζετε, οι ίδιοι πολιτικοί έκαναν όλων εσάς τις χάρες,όχι τις δικές μας. Αξιοκρατία δεν υπήρξε ποτέ σε αυτή τη χώρα γιατί έτσι μπορούσατε να αλωνίζετε ανέμελοι και χωρίς έλεγχο στις υπηρεσίες σας .
Γιατί και οι πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι είναι, πολλοί προέρχονται από τα σπλάχνα του δημόσιου τομέα.Αλλά ειδικά για αυτούς δεν θέλω να μιλήσω, τους ξέρετε καλά, δεν μου φτάνει ούτε το λεξιλόγιο και η γραμματική της πλουσιότερης γλώσσας του κόσμου, της ελληνικής, για να αναλύσω το τι είναι ο Έλληνας πολιτικός.
Γιατί το δημόσιο είναι ο καθρέφτης και η τροχοπέδη της ανάπτυξης και μιας υγιούς οικονομίας, χρειάζεται καν να τελειώσω αυτήν την πρόταση?
Γιατί προσβάλλεται η νοημοσύνη μου με τις θέσεις εργασίες, που απροκάλυπτα δημιουργήθηκαν και εφευρέθηκαν, μόνο και μόνο για να χωρέσουν όσο πιο πολλούς μπορούσαν μέσα στο δημόσιο.
Γιατί ακόμα και με το ΑΣΕΠ, πάλι τους δικούς σας θα βάλετε, είστε χρόνια στο κουρμπέτι εσείς, ξέρετε τι κάνετε. Όπως και να έχει το πράγμα, έστω και αν το ΑΣΕΠ είναι διάτρητο και διεφθαρμένο, κάποιοι μπήκαν αξιοκρατικά στο δημόσιο, είναι μια παρηγοριά κι αυτό.
Γιατί εσένα σου δώσανε την ηρεμία σου κάθε μέρα στην δουλειά σου, ξέρεις τι μεγάλο πράγμα είναι να ξέρεις οτι δεν πρόκειται να απολυθείς ποτέ? Αμφιβάλλω αν το συνειδητοποίησες ποτέ αυτό το απλό πράγμα. Ξέρεις τι άγχος είχα εγώ στην δουλειά μου, ξέρεις καθόλου τι εκμετάλλευση υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα?Ξέρεις πως είναι το συναίσθημα του μαχαιριού στο στήθος που σου προκαλεί το άγχος? Εγώ δεν είχα ποτέ το προνόμιο του να έχω τα ελεύθερα σαββατοκύριακα που είχες πάντα, εγώ δεν μπορούσα ποτέ μου να απεργήσω (και καλά) για να έχω τριήμερο ή τετραήμερο ελεύθερο,χωρίς να έχω το φόβο της απόλυσης, εμένα δεν μου δώσανε ποτέ τόσες άδειες όσες πήρες εσύ, οι δικοί μου συγγενείς συνταξιούχοι δεν πήγαν ποτέ δωρεάν διακοπές και ταξιδάκια. Για δώστε μια σύνταξη ανάλογη του ΟΓΑ στους συνταξιούχους του δημοσίου, να δουν πως ζούσαν τόσα χρόνια οι ήρωες των ελληνικών βουνών και οι περήφανοι αγρότες.
Γιατί έπαιρνες εξωφρενικά επιδόματα, και πολλές φορές ψεύτικες υπερωρίες, που πλήρωναμε όλοι εμείς, για έλα στον ιδιωτικό τομέα κύριε δημόσιε υπάλληλε να δεις τι έπαιρνα εγώ για τις υπερωρίες, έλα να δεις την γλύκα του να ξεκινάς 7.30 το πρωί και να τελειώνεις λίγο πριν ή μετά τα μεσάνυχτα, έλα να δεις τι γίνεται αν αργήσεις λίγο στη δουλειά, ή αν θες να βγεις για ψώνια,καφεδάκι, ή βολτούλα την ώρα της δουλειάς σου, έλα να δεις τι τρώω κάθε μέρα τώρα που με ειδοποίησαν ότι θα φέρουν ξένους να με αντικαταστήσουν. Τι να λέμε τώρα, από επτάμισι ώρες δουλειάς πήγαν να σας τις κάνουν οχτώ, και μόνο που δεν λιποθυμούσατε ακούγοντας το.
Γιατί πολλά από τα επιδόματα που πήρατε τόσα χρόνια,είναι τόσο παράλογα και προσβλητικά που είναι σαν να βουτούσατε τα χέρια σας και να τα παίρνατε κατ’ευθείαν απο τις τσέπες του κάθε Έλληνα πολίτη.Τα επιδόματα είναι ένα από τα αγαπημένα μου θέματα, ας θυμηθούμε μερικά: Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ), επίδομα χρήσης του (δωρεάν!) κυλικείου (ΟΕΠ) ,επίδομα μεταφοράς φακέλου (εδώ προσκυνάω), επίδομα φαξ (ΔΕΗ), επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ), και λοιπά παράλογα, μήπως να σας βγάζαμε και ένα επίδομα για την τιμή που κάνατε στον ελληνικό λαό να ζείτε και να αναπνέετε ανάμεσα μας? Στον παράδεισο ήσασταν, ελάτε τώρα στην κόλαση που ήμαστε εμείς οι άλλοι τόσο καιρό. Σε κατηγορίες όπως η αστυνομία, ο επαγγελματικός στρατός (δεν μιλάω για το ανέκδοτο των ΕΠΟΠ και λοιπών χαραμοφάηδων), η εκπαίδευση και η ιατρική (μπορεί και να ξεχνάω και κάποιους επίσης χρήσιμους) πιστεύω οτι αυτοί ναι, έπρεπε να παίρνουν κάτι (ή πολύ) παραπάνω από πάρα πολλούς άλλους καλοπληρωμένους άχρηστους.
Γιατί πήρατε στεγαστικά δάνεια όταν και όπως θέλατε, άλλοι τα ξοφλήσατε άλλοι πληρώνετε ακόμα, δεν μου καίγεται καρφί πόσο επι τοις εκατό του μισθού σας πάει στην δόση σας, εμένα θα με ξεζουμίσουν αν καταφέρω ποτέ να πάρω στεγαστικό δάνειο. Φτιάξατε τις οικογένειες σας, βολευτήκατε. Περάσατε και περνάτε ζωή χαρισάμενη. Ναι αγαπητέ μου, ακόμα καλά περνάς, και ακόμα αν πάμε κατά διαόλου,πάλι καλά θα περνάς μελλοντικά,συγκριτικά με εμάς τους υπόλοιπους, μην ανησυχείς, νωρίς είναι ακόμα, θα το συνειδητοποιήσεις και εσύ απο μόνος σου σε μερικά χρόνια, ελπίζω μόνο να έχεις το φιλότιμο να αισθανθείς λίγη ντροπή μέσα σου, μόνο αυτό. Δεν δικαιούστε να μιλάτε καν.
Γιατί σε λίγο καιρό, οι απολυμένοι στον ιδιωτικό τομέα θα έχουν φτάσει το μισό εκατομμύριο, και δεν τρέχει τίποτα, όλα καλά, αρκεί οι καρεκλοκένταυροι του δημοσίου να μείνουν στις θέσεις τους, εδώ όμως φταίμε και εμείς, υπάρχει καθόλου συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα εδώ στην Ελλάδα? Τι είπατε, υπάρχει? Να γελάσω ή να κλάψω?
Γιατί ακούω ότι για όσους (μπορεί να) απολυθούν, μπορεί να τους πληρώνουμε επι ένα ποσοστό του μισθού μέχρι να βρουν δουλειά (πολλά μπορεί να σημαίνει αυτό σε μια χώρα όπως η Ελλάδα),δύο λέξεις μου έρχονται στο μυαλό, αίσχος και ντροπή, το ξέρουμε οτι είμαστε κορόιδα όλοι οι άλλοι, αλλά μην μας προκαλείτε.
Γιατί βαρέθηκα τα παραμύθια της χαλιμάς ότι ο ένας είναι διαφορετική κατηγορία υπαλλήλου απ’τον άλλον και εμείς ποτέ δεν παίρναμε πολλά, και εμείς πάντα δουλεύαμε σκληρά, και εμείς δεν κλέψαμε κανέναν και ούτω καθ’ εξής. Αν το λέει αυτό ένας νέος χαμηλόμισθος υπάλληλος, συμφωνώ μαζί του, εξ’άλλου δεν πρόλαβε και να κάνει τίποτα, όπως επίσης δεν μιλάω για τους χιλιάδες τίμιους και ικανότατους εργαζόμενους στο δημόσιο,ανεξαρτήτως μισθού.Ο καρκίνος του δημοσίου είναι οι αντιπαραγωγικοί αλλά καλοπληρωμένοι, οι σκέτοι αντιπαραγωγικοί, οι αργόσχολοι, και κυρίως οι πάρα πολλοί διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι.
Γιατί έχω συμπεράνει οτι δεν έχετε την παραμικρή ιδέα για το πως λειτουργεί μια οικονομία.Γιατί φοβάστε ή δεν θέλετε, να συνειδητοποιήσετε το αντίκτυπο που είχατε και έχετε στην οικονομία μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα.
Γιατί διαβάζετε αυτά που γράφω, και νομίζετε οτι μιλάω μόνο για τα προνόμια που είχατε, για τους μισθούς και τα επιδόματα που παίρνετε ή παίρνατε. Εσείς είστε οι κύριοι υπεύθυνοι της σημαντικότερης αιτίας που καταρρέει η χώρα, εσείς, ο δημόσιος τομέας, κακοδιαχειριστήκατε και κατασπαταλήσατε τα χρήματα της οικονομίας μας.
Γιατί, ναι, και ξαναλέω, ναι, εμείς σας πληρώνουμε, και σταματήστε να λέτε το αντίθετο.
Γιατί δεν πάει άλλο πια, ΕΛΕΟΣ! »
Ένας Έλληνας πολίτης