Χρεοκοπήσαμε – κι αυτό που ακόμη παίζεται είναι αν θα είναι ασύντακτη η χρεοκοπία ή συντεταγμένη; Βγάλαμε τα ωραία μας μάτια επιτρέποντας σε αυτούς που μας έφεραν εδώ να συνεχίζουν να μας κυβερνούν με σκοπό να σώσουν την πατρίδα από την οικονομική καταστροφή.
Θα ρωτήσετε: Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει την γενικευμένη χρεοκοπία που ζούμε και που θα υποστούμε για κάμποσα ακόμη χρόνια; Δεν έχετε παρά να κοιτάξετε πλάι, στην Ιταλία, όπου ο Μόντι διάλεξε τους δικούς του ανθρώπους να σώσουν την χώρα και δεν άφησε την μοίρα της πατρίδας του, να την καθορίσουν όσοι την διοικούσαν την τελευταία δεκαετία και που διέλυσαν την οικονομία της.
Μιλώ για τον Μπερλουσκόνι, την παρέα του και τα άλλα κόμματα της βουλής. Εδώ, επειδή η διαφθορά είχε εξαπλωθεί στα περισσότερα στρώματα της πολιτικής εξουσίας ήταν αδιανόητο να αφεθεί η διακυβέρνηση της χώρας σε τρίτους ανεξάρτητους από πολιτικά κόμματα, πολίτες. Τι θα γινόταν αν κυβερνούσε ο Παπαδήμος και άλλοι δέκα τεχνοκράτες της αρεσκείας του, κατάλληλοι για την σωτηρία της χώρας και ανακάλυπταν στα κρυφά συρτάρια των υπουργείων παράνομα έξοδα, υπέρογκες προμήθειες, κουκουλώματα σκανδάλων που δεν εμφανίστηκαν έως τώρα και γενικά ρεμούλες και κλεψιές πολιτικού προσωπικού;
Αν δεν απαλλαγούμε από το πολιτικό προσωπικό που μας έσυρε έως εδώ δεν θα γλυτώσουμε την πολιτισμική, πνευματική και οικονομική μας χρεοκοπία. Είναι δημοκρατία αυτή που ζούμε; Κατά την ταπεινή μου άποψη διανύουμε την πιο στυγνή «δικτατορία» δημοκρατικού πολιτεύματος.
Μπορεί να εκφραζόμαστε ελεύθερα και με οποιονδήποτε τρόπο επιθυμούμε, να μας κυβερνούν εκλεγμένοι του λαού, να μην υπάρχει στρατιωτικός νόμος, αλλά η κλεψιά, το ψέμα, το κουκούλωμα και η απάτη των διοικούντων πάει σύννεφο. Τι να την κάνω αυτή την Δημοκρατία όταν μας επιβάλλονται – λόγω έκτακτης ανάγκης που διανύει η πατρίδα, οι ίδιοι πολιτικοί άρχοντες που μας έφεραν ως την χρεοκοπία για να μας σώσουν – κιόλας;
Είναι ποτέ δυνατόν «διαχειριστές» που έφεραν μια επιχείρηση στην πτώχευση να κληθούν εκ νέου να την εξυγιάνουν από την οικονομική καταστροφή στην οποία την οδήγησαν;
Ζούμε έναν δυσβάσταχτο αδιέξοδο που θα προκαλέσει σίγουρα κοινωνική σύγκρουση. Η εξουσία – η κεντρική που λάμβανε τις καθοριστικές αποφάσεις πλεύσης της χώρας, αποδείχθηκε, από τα αθρόα σκάνδαλα που κουκουλώθηκαν με αριστοτεχνικό τρόπο, συμμορία κοινού ποινικού δικαίου επικίνδυνη όσο και οι συμμορίες που γράπωσε η Ασφάλεια στην Θεσσαλονίκη με τον κοριό της.
Οι εκβιαστές, τοκογλύφοι, μπράβοι, εισπράκτορες, γραμματείς, πληροφοριοδότες κλπ. που αποτελούσαν την συμμορία της συμπρωτεύουσας έχουν στη πλάτη τους εκατοντάδες οικονομικά θύματα, μία αυτοκτονία και κέρδη ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
Αρκετοί από τους Δημοκρατικά εκλεγμένους, από τον λαό, άρχοντες και τα πέριξ αυτών κρατικοδίαιτα τσιμπούρια που ακόμη λαμβάνουν αποφάσεις για την χώρα μας, είναι υπεύθυνοι για εκατομμύρια εξαθλιωμένα οικονομικά θύματα, εκατοντάδες άστεγους, δεκάδες αυτοκτονίες λόγω χρεών, ενώ δημιούργησαν, λόγω κακής διαχείρισης, χρέος 300 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αντάλλαγμα μάλλον, κάποιο ανυπολόγιστο – ως τώρα – προσωπικό όφελος…
Του Τάσου Μελετόπουλου