Η Nomura προειδοποιεί ότι οι πρόσφατες εξελίξεις γύρω από το PSI έχουν προεξοφληθεί πολύ θετικά και μόλις αρχίσει να ξεδιπλώνεται η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος, υπάρχει μεγάλο περιθώριο για μια αντιστροφή του ράλι στις περιφερειακές αγορές.
Όπως αναφέρει, τον Οκτώβριο του 2011 που διαμορφώθηκε το πλαίσιο για το ελληνικό PSI, ο βασικός μακροπρόθεσμος στόχος που τέθηκε ήταν το χρέος ως προς το ΑΕΠ το 2020 να είναι στο 120%, με σκοπό τη διατηρησιμότητα του χρέους.
Η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους από το ΔΝΤ το Δεκέμβριο (σύμφωνα με την οποία το τρέχον PSI σχεδιάστηκε) είχε ήδη προειδοποιήσει ότι θα χρειαζόταν μια σχεδόν καθολική συμμετοχή -πλην της ΕΚΤ – προκειμένου να διαμορφωθεί η δυναμική του χρέους στην Ελλάδα σε μία βιώσιμη πορεία.
Ωστόσο, η Nomura πιστεύει ότι υπάρχουν επαρκή εμπόδια στην εθελοντική ανταλλαγή του PSI όπως οι βραχυπρόθεσμοι κάτοχοι ομολόγων, οι κάτοχοι των CDS, οι κάτοχοι ομολόγων που υπόκεινται στον αγγλικό νόμο αλλά και οι κάτοχοι που ισχυρίζονται ότι αποτελούν «επίσημο δανειστή». Επιπλέον, η επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος (στο εσωτερικό και στο εξωτερικό) καθιστά την καθολική συμμετοχή (χωρίς το “σχεδόν”), μια ακόμη πιο ισχυρή προϋπόθεση.
Ως αποτέλεσμα, η Nomura δεν πιστεύει ότι μια καθαρά εθελοντική διαδικασία θα είναι επαρκής για την εξασφάλιση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο επιθυμητό επίπεδο και αντ’ αυτού οι ρήτρες συλλογικής δράσης (CACs) θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της συμμετοχής και, ως εκ τούτου, πιστεύει ότι τα CDS συμβόλαια θα ενεργοποιηθούν.
Η ενεργοποίηση και η επακόλουθη εισαγωγή των CACs καθιστά πιθανό ότι το σύνολο του χρέους θα συμμετάσχει, συμπεριλαμβανομένων και των ομολόγων της ΕΚΤ. Μια άλλη πιθανότητα είναι όμως το EFSF είτε να αγοράσει είτε να ανταλλάξει τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ στο κόστος αγοράς τους, που πιθανολογείται ότι το κόστος τους είναι στο 80% της αξίας τους, προκειμένου η ΕΚΤ να μην «γράψει απώλειες».
Εάν η ΕΚΤ εξαιρεθεί από αυτή την ανταλλαγή, η επίτευξη του στόχου του 120% τους χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ μέχρι το 2020 θα απαιτήσει μια βαθύτερη μείωση της αξίας των νέων ομολόγων, απώλεια που μπορεί να αντισταθμιστεί ενδεχομένως από υψηλότερα κουπόνια. Μια τέτοια επιλογή, όμως, πηγαίνει πέρα από τη συμφωνία τον Οκτώβριο και είναι πιθανόν να απαιτήσει μια χρονοβόρα διαδικασία ανασχεδιασμού όλου του προγράμματος.
Αυτός ο ανασχεδιασμός μπορεί να υπερβεί χρονικά τη λήξη ομολόγων του Μαρτίου αν και η Μέρκελ απέρριψε ρητά τη δυνατότητα των χωρών της ζώνης ευρώ να προσφέρουν ένα δάνειο προς την Ελλάδα προκειμένου να καλύψει την εξόφληση του Μαρτίου, αν η ανταλλαγή PSI δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι τότε.
Ο νομικός κίνδυνος είναι ένας άλλος παράγοντας που συχνά παραβλέπεται και ο οποίος θα προκύψει μετά ή κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής. Το συνολικό χρονοδιάγραμμα παραμένει τεντωμένο, καθώς η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις του PSI και να περάσει επίσης μια σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων πριν από την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης.
Τέλος, η ελληνική πολιτική κατάσταση είναι ένα άλλο άγνωστο στοιχείο, με τις εκλογές αμέσως μετά την ανταλλαγή του χρέους και την υπογραφή του νέου μνημονίου από την κυβέρνηση που θα προκύψει.
“Είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για το πολιτικό μέτωπο, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα πολιτικής αστάθειας στην πορεία προς τις εκλογές. Συνολικά, οι πρόσφατες εξελίξεις γύρω από το PSI έχουν προεξοφληθεί πολύ θετικά και πιστεύουμε ότι όπως θα ξεδιπλωθεί η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος, υπάρχει μεγάλο περιθώριο για μια αντιστροφή του ράλι”, σημειώνει.