Λύση στο αδιέξοδο που έχει οδηγηθεί το πρώτο ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων (o σύζυγος βγήκε σε υποχρεωτική συνταξιοδότηση και η γυναίκα του τέθηκε σε εφεδρεία) θα αναζητήσει, όπως φαίνεται, στη Δικαιοσύνη.
Oι δυο τους, που εργάζονταν από το 1971 στο Επιμελητήριο, είδαν ξαφνικά τη ζωή τους ν’ αλλάζει, αδυνατώντας πια ν’ ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, και αναγκάστηκαν να προσφύγουν τόσο στο Διοικητικό Εφετείο όσο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου πέτυχαν να συζητηθεί η υπόθεσή τους στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με διαδικασίες «εξπρές», με βάση την πρότυπη δίκη.
Άλλωστε, όπως όλα δείχνουν, είναι το πρώτο ζευγάρι όπου και οι δύο σύζυγοι τίθενται εκτός Δημοσίου, χωρίς να τηρηθεί το δικαίωμα επιλογής για το ποιος από τους δύο θα εξαιρεθεί. Ο σύζυγος, ο οποίος ήταν μόνιμος υπάλληλος στο Επιμελητήριο με βαθμό Α΄, απολύθηκε αυτοδικαίως σύμφωνα με το άρθρο 33 του Ν. 4024/2011, παρότι μάλιστα εξέφρασε τις έγγραφες αντιρρήσεις του ότι δεν έχει συμπληρώσει πλήρη 35ετή πραγματική και συντάξιμη υπηρεσία και δεν είχε συμπληρώσει το 55ο έτος ηλικίας, όταν δημοσιεύτηκε ο σχετικός νόμος.
Ωστόσο η ένστασή του απορρίφθηκε από τη γενική διευθύντρια του Επιμελητηρίου, με αποτέλεσμα να υποβάλει νέα αίτηση, ζητώντας αυτή τη φορά να τεθεί σε εφεδρεία και όχι να απολυθεί , αναφέροντας ότι δεν είχε συμπληρώσει την ημέρα έναρξης ισχύος του επίμαχου νόμου την ελάχιστη απαιτούμενη συντάξιμη υπηρεσία, αφού είχε προϋπηρεσία 34 ετών, 11 μηνών και 26 ημερών. Η σύζυγός του, που ήταν προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εμπορίου και Βιομηχανίας στο Επιμελητήριο, τέθηκε σε εφεδρεία τον περασμένο μήνα, αν και υπέβαλε και αυτή τις αντιρρήσεις της, υποστηρίζοντας ότι από λάθος απολύθηκε ο σύζυγός της, ενώ θα έπρεπε να τεθεί σε εφεδρεία, τονίζοντας ότι ως ζευγάρι εργαζομένων έχουν το δικαίωμα επιλογής για το ποιος θα εξαιρεθεί.
Η αίτησή της, όμως, απορρίφθηκε από τη γενική διευθύντρια του Επιμελητηρίου, ενώ στη συνέχεια υπέβαλε νέα αίτηση, με την οποία ζητεί να εξαιρεθεί από την εφεδρεία, τονίζοντας ότι δεν τους δόθηκε η δυνατότητα να επιλέξουν ποιος από τους δύο θα παρέμενε στην υπηρεσία, αναφέροντας ταυτόχρονα πως, αν συνέχιζε να ήταν εκείνη στην θέση της, λόγω της αποχώρησης όλων των αρχαιότερων συναδέλφων της, θα έφτανε στον βαθμό της γενικής διευθύντριας. Τώρα, ωστόσο και οι δύο βρίσκονται σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση, μην μπορώντας να καταβάλουν τις 182 δόσεις που υπολείπονται από το στεγαστικό δάνειο ύψους 100.000 ευρώ που έχουν πάρει αλλά και τα δίδακτρα για την εκπαίδευση του γιου τους, που ανέρχονται στα 480 ευρώ μηνιαίως.
Στην προσφυγή τους μιλούν για παραβίαση σειράς διατάξεων του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επισημαίνοντας παράλληλα πως ο επίμαχος νόμος για την εφεδρεία χρησιμοποιεί τυχαία κριτήρια, απομακρύνοντας ικανούς υπαλλήλους, με γνώσεις και πείρα.