Όλα στον αέρα κι όλα θολά είναι σχετικά με την τύχη της Ελλάδας όπως την έχουν προδιαγράψει οι ξένοι. Οι αναλύσεις και οι πληροφορίες που έρχονται είναι τόσο διφορούμενες που είτε δεν ξέρουν τι τους γίνεται είτε βάλθηκαν να μας τρελάνουν. Έχουμε και λέμε:
Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι η συμφωνία του Οκτωβρίου είναι θέσφατο, αυτή θα ισχύσει και δεν αλλάζει τίποτε. Σε σημερινό δημοσίευμά της η γερμανική Handelsplat λέει ότι υπάρχει συμφωνία για να δοθούν στην Ελλάδα περισσότερα από 130 δις ευρώ, όχι από γενναιοδωρία αλλά από ανάγκη.
Μέχρι στιγμής ακούγαμε ότι δεν είναι ταμπού η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και μας καλούσαν να το σκεφτούμε κι εμείς και να φύγουμε εθελοντικά. Σήμερα ο Ολι Ρεν μας είπε ότι η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και θα παραμείνει και ότι πιστεύει ότι η Ελλάδα θα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και έτσι ”στο τέλος της χρονιάς, η ζώνη του ευρώ θα έχει 17 μέλη”.
Άγνωστο είναι ακόμη και το τι θα κάνει η ΕΚΤ. Θα παρέμβει ή θα περάσει το γερμανικό γινάτι; Σήμερα κιόλας η Merrill Lynch άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο για τύπωμα χρήματος.
Από την άλλη, όλες οι πληροφορίες μας λένε ότι το PSI έχει κλειδώσει, είναι θέμα ημερών να ανακοινωθεί η συμφωνία, ο Νταλλάρα έρχεται στην Αθήνα. Αλλά κανείς δεν ξέρει ούτε καν το ύψος του κουρέματος. Ξεκινήσαμε με 50%, σιγά – σιγά όλοι έλεγαν ότι δε φτάνει το ποσοστό αυτό και ο ίδιος ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Φ. Σαχινίδης, έκανε λόγο για 65%.
Κάποιοι μάλιστα πήγαν το ποσοστό στο 80% λέγοντας ότι αλλιώς το χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Ούτε καν το ύψος των επιτοκίων για τα μελλοντικά ομόλογα δε γνωρίζουμε. Ξεκίνησε από 8% που θα ήταν εγκληματικό και τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες θα είναι στο 4% για τα πρώτα ομόλογα και κλιμακωτά θα φτάνει το 6%.
Για να μη μιλήσουμε για το βρετανικό δίκαιο …
Υπάρχει δε και το πρόβλημα με τους ομολογιούχους που δε θέλουν κούρεμα. Θα εξαναγκαστούν και θα πάμε σε πιστωτικό γεγονός αν το ποσοστό δεν είναι πάνω από 75%; Το πρόβλημα είναι μεγάλο καθώς επισήμως μεγάλα hedge funds έχουν αποσυρθεί από τη διαδικασία.
Τέλος, το premium ανάπτυξης που ζητούν οι θεσμικοί είναι ένα θέμα. Οι τράπεζες επαναφέρουν το αρχικό αίτημά τους για την παροχή premium επιτοκίου, αν η οικονομία επανέλθει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Δηλαδή, όταν καταγραφεί ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία, θα υπάρχει μία προσαύξηση του επιτοκίου των συγκεκριμένων ομολόγων κατά ένα ποσοστό της μεταβολής του ΑΕΠ, η οποία θα προκύπτει από ένα μαθηματικό τύπο.
Τα δημοσιεύματα για την τελική συμφωνία για το PSI είναι πολλά. Σύμφωνα με την Ναυτεμπορική προβλέπει:
– Οριστικό haircut του χρέους κατά 50%, παρά τα σενάρια που άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο για μεγαλύτερο «κούρεμα». Δηλαδή στους θεσμικούς που κατέχουν ομόλογα ονομαστικής αξίας 206 δισ. ευρώ, θα δοθούν νέα ομόλογα ονομαστικής αξίας περίπου 70 δισ. ευρώ, και μετρητά ύψους 30 δισ. ευρώ.
– Για κάθε «παλαιό» ομόλογο ονομαστικής αξίας 100 ευρώ, θα δοθούν ένα νέο ομόλογο αξίας 35 ευρώ και μετρητά 15 ευρώ.
– Το μέσο επιτόκιο των νέων ομολόγων θα κινείται στο 4-5% και θα είναι συνάρτηση της διάρκειας των νέων ομολόγων, που θα φτάνει στα 30 έτη.
– Τα νέα ομόλογα θα υπόκεινται στο αγγλικό Δίκαιο και θα έχουν τις ίδιες εξασφαλίσεις με τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης και τη δανειακή σύμβαση από το EFSF.
– Το τελικό κόστος για τις τράπεζες από το haircut και τα νέα μειωμένα επιτόκια θα κυμανθεί στο 60%.
Όλα αυτά δείχνουν ότι ακόμη και την ύστατη στιγμή κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται, κανείς δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο. Για να μη μιλήσουμε για την κυβέρνηση Παπαδήμου που όχι μόνο δε διαπραγματεύεται αλλά δε δείχνει να έχει συγκεκριμένο πλάνο για το που θέλει να πάει η οικονομία. Δείχνει να ενδιαφέρεται μόνο για τα σκληρά περιοριστικά μέτρα και την εσωτερική υποτίμηση.
Χωρίς σχέδιο, λοιπόν, όλα είναι ρευστά, κι όλα κρέμονται σε μια κλωστή.