Είναι το πιο διαδεδομένο μυστικό.
Όλες οι ασκήσεις επί χάρτου για την φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους και την αποφυγή μιας νέας αναδιάρθρωσης θα πάνε περίπατο αν η ελληνική οικονομία δεν βγει από το τούνελ στο οποίο έχει εισέλθει.
Είναι γνωστό ότι αρκετές ελπίδες για την σταθεροποίηση και εν συνεχεία ανάπτυξη της οικονομίας είχαν στηριχθεί στην πετυχημένη υλοποίηση του PSI για συγκεκριμένους λόγους.
Πρώτον, εξασφάλιζε την χρηματοδότηση του δημόσιου τομέα για τα επόμενα χρόνια υπό κάποιες προϋποθέσεις ενώ ταυτόχρονα μείωνε τις δαπάνες για τόκους και «άπλωνε» τα χρεολύσια σε βάθος χρόνου.
Θα εξοφλούνταν επίσης οι ιδιωτικές εταιρείες στις οποίες χρωστά το κράτος δις ευρώ.
Δεύτερον, το PSI εξασφάλιζε την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, καθιστώντας ευκολότερη την χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα.
Τρίτον και σπουδαιότερο, θα εξόρκιζε το φάντασμα της δραχμής, συμβάλλοντας στη προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ελλήνων στο τραπεζικό σύστημα.
Όμως, η γνωστοποίηση του χρονοδιαγράμματος για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων από τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ και το ύψος των τελευταίων προκαλεί προβληματισμό γιατί αφαιρεί μέρος από την αρχική θετική δυναμική του PSI.
Eιδικότερα, η εξόφληση των οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα θα γίνει σε δυο φάσεις, φέτος και του χρόνου, αντί για εφάπαξ.
Επιπλέον, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα γίνει με ομόλογα, πιθανόν του EFSF, και όχι με ρευστό.
Ακόμη, οι αποδόσεις των νέων ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά κυμαίνονται σε υψηλά, διψήφια νούμερα και η καμπύλη των αποδόσεων είναι αντεστραμμένη.
Αυτό σημαίνει ότι η αγορά δίνει μεγάλες πιθανότητες σε μια νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τα επόμενα τρίμηνα η χρόνια.
Αυτό δεν διώχνει το φάντασμα της δραχμής και δεν διευκολύνει την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των εγχώριων και ξένων επενδυτών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας καθώς και των ντόπιων νοικοκυριών και επιχειρήσεων στο τραπεζικό σύστημα.
Φυσικά, οι προσδοκίες μπορούν να μεταβληθούν προς το καλύτερο η το χειρότερο τους επόμενους μήνες.
Μερικοί ίσως ισχυρισθούν ότι η επιφυλακτική στάση της αγοράς απέναντι στα ελληνικές κινητές αξίες δικαιολογείται σε σημαντικό βαθμό από το αυξημένο πολιτικό ρίσκο εν όψει των επόμενων εθνικών εκλογών.
Είναι λογικό επιχείρημα από την στιγμή που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι μεν αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις έχουν ρεύμα, τα δε δυο κόμματα εξουσίας καταγράφουν χαμηλά ποσοστά σ’ αυτή την φάση.
Όμως, η οικονομία συνεχίζει να λειτουργεί και δεν περιμένει τις εκλογές για να επιβεβαιωθούν η διαψευσθούν τα σενάρια για το πολιτικό ρίσκο.
Οσο μάλιστα η οικονομική κατάσταση χειροτερεύει, όλο και περισσότεροι θα θέλουν να εκφράσουν την οργή τους μέσα από τις κάλπες.
Εκτός από το PSI, ώθηση στην οικονομία αναμένετο να δοθεί από την επανέναρξη των εργασιών στους μεγάλους οδικούς άξονες της χώρας που κακώς σταμάτησαν.
Όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να γίνεται στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Ελπίδες υπήρχαν επίσης για πολύ μεγαλύτερη απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑαπό την στιγμή που η εθνική συμμετοχή περιορίσθηκε στο 5%.
Όμως, ορατότητα δεν υπάρχει αυτή την στιγμή.
Δεν θα αναφερθούμε στις δυσάρεστες εκπλήξεις που περιμένουν πολλούς από το μέτωπο της φορολογίας, ούτε το πλήγμα στη καταναλωτική και επιχειρηματική ψυχολογία που θα επιφέρει η εξειδίκευση των νέων μέτρων λιτότητας ίσα με 5,5 μονάδες του ΑΕΠ την διετία 2013-2014.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις θέλουν την οικονομία της ευρωζώνης να βιώνει μια μικρή ύφεση το 2012 που δεν ευνοεί τις ελληνικές εξαγωγές προϊόντων.
Επιπλέον, όλες οι ενδείξεις θέλουν τον αριθμό των γερμανών τουριστών που θα επισκεφθεί την Ελλάδα φέτος να εμφανίζει μείωση από 20% έως 35% και οι γερμανοί είναι οι μεγαλύτεροι πελάτες.
Από την άλλη πλευρά, οι πιέσεις της τρόικας για επιτάχυνση των διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση ελληνικών επιχειρήσεων δείχνουν να πιάνουν τόπο ενώ κάποια φιλέτα ακινήτων του δημοσίου σε Κέρκυρα και Ρόδο θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν.
Ακόμη, η μείωση του ελλείμματος σε επίπεδα χαμηλότερα του 8% μοιάζει εφικτή αυτή την στιγμή.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα για την ελληνική οικονομία αν «σουμάρουμε» όλα αυτά;
Σίγουρα αρνητικό.
Μερικοί ίσως ισχυρισθούν ότι αυτά έχουν προεξοφληθεί από την στιγμή που η οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί από 3,5% μέχρι 5% το 2012.
Αυτό μπορεί να είναι σωστό.
Όμως δεν αποτυπώνει ούτε την συνεχιζόμενη απαξίωση του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού της χώρας που υπονομεύει το μελλοντικό ρυθμό ανάπτυξης, ούτε το κοινωνικό κόστος της υψηλής ανεργίας και του συμπιεσμένου διαθέσιμου εισοδήματος.
Dr. Money
euro2day.gr