Τη στιγμή που τα σπίτια των δανειοληπτών, ακόμα και μικρής αξίας θα βγαίνουν σε πλειστηριασμό, εύλογα δημιουργείται το ερώτημα τί γίνεται με τα μεγάλα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια. Πρόκειται για δάνεια που έχουν πάρει μεγαλοσχήμονες παράγοντες της κοινωνίας, συνήθως μετά από πολιτικές παρεμβάσεις και δεν εξυπηρετούνται. Το θέμα είναι αρκετά σύνθετο καθώς αν πουληθούν αυτού του είδους τα δάνεια, είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθούν οι προνομιακές σχέσεις μεταξύ τραπεζών και επιχειρησιακών ομίλων. Και τότε δεν αποκλείεται να υπάρξει και επέμβαση του εισαγγελέα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, τρέμουν οι τραπεζικοί μην έρθει στο φως της δημοσιότητας ο χαριστικός τρόπος με τον οποίον χορηγούσαν δάνεια σε αφερέγγυους επιχειρηματίες. Έτσι προτιμούν να πουλούν τα δάνεια των φτωχών ανθρώπων και να βγάζουν τα σπιτάκια του κοσμάκη σε πλειστηριασμό και να μην αγγίζουν τα μεγάλα δάνεια, που θα μπορούσαν να αποδώσουν και μεγάλα έσοδα.
Ο φόβος της φυλακής έχει κάνει τα τραπεζικά στελέχη να κρύβουν κάτω από το χαλί τις υποθέσεις των θαλασσοδανείων και να κυνηγούν ανελέητα τους υπόλοιπους δανειολήπτες, με την ελπίδα να μεταθέσουν το κέντρο του ενδιαφέροντος από τα θαλασσοδάνεια στα υπόλοιπα κόκκινα δάνεια. Αλλά ακόμα και αν κάποιος ασχοληθεί με τα κόκκινα επιχειρησιακά δάνεια, οι διαδικασίες είναι πολύ χρονοβόρες και μπορεί να κρατήσουν πολλά χρόνια, μέχρι τελικά να ξεχαστούν…
Έτσι όμως τα “αμαρτωλά” αυτά δάνεια παραμένουν στο ενεργητικό των τραπεζών, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν υγιείς επιχειρήσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Παράλληλα, η στάση αυτή των τραπεζών κάνει σχεδόν ανέφικτο το στόχο να μειωθούν κατά 22,6 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2019 τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο μία τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών…
Την ίδια στιγμή, όμως, που τα θαλασσοδάνεια “προστατεύονται” οι τράπεζες πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές, που αποφασίζουν οι ίδιες, τα δάνεια των φτωχών σε “γύπες” και “αρπαχτικά”. Από κει και πέρα, οι “γύπες” αναλαμβάνουν την είσπραξη από τους δανειολήπτες, εξαντλώντας όλα τα ένδικα μέσα που περιλαμβάνουν κατασχέσεις, αναγκαστικές ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων κ.λπ.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ένας τραπεζίτης πουλάει “κόκκινα” δάνεια σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή σε fund που έχει η… σύζυγός του; Πόσο νόμιμο και ηθικό είναι αυτό; Αυτό ακριβώς έχει καταγγελθεί στις εισαγγελικές Αρχές και έχοντας εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, περιμένουμε να διαταχθεί έρευνα, αν δεν έχει ήδη γίνει. Όπως γίνεται αντιληπτό, πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν τα “κόκκινα” δάνεια ως έναν τρόπο γρήγορου πλουτισμού. Οι κύριοι τραπεζίτες να είναι σίγουροι, ότι η ασυλία που έλαβαν από την κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να τους γλιτώσει από τις παρανομίες τους στα θαλασσοδάνεια, αλλά και στις πωλήσεις “κόκκινων” δανείων σε συγγενικά τους πρόσωπα…