"Κλειστές τις πόρτες" βρίσκουν οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας όποτε "κομίζουν" εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών στις συναλλαγές τους και γενικά στις "δουλειές" τους με ομίλους εκτός Ελλάδας.
Επί της ουσίας, η απάντηση που ακούνε είναι "εγγυητικές από Ελλάδα… τέλος", απόρροια όχι μόνο της δεδομένης αδυναμίας του εγχώριου πιστωτικού συστήματος να χρηματοδοτήσει για παράδειγμα τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, αλλά κυρίως της γενικότερης άρνησης διεθνών επιχειρήσεων, είτε από την Ευρώπη, είτε και από την αμερικανική ήπειρο ή τις χώρες του αραβικού κόσμου, να δεχτούν εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών, καθώς ανησυχούν για την "τροχιά" κατάρρευσης που έχει πάρει η ελληνική οικονομία και για τα έντονα προβλήματα των τραπεζικών ιδρυμάτων.
Την ίδια ώρα, δηλαδή, που οι εγγυητικές ελληνικών τραπεζών είναι σε κάποιες περιπτώσεις… δίχως αντίκρισμα και οι επιχειρήσεις υποχρεώνονται να "χτυπήσουν την πόρτα" κάποιου άλλου διεθνούς τραπεζικού ομίλου για να λάβουν τα απαραίτητα "χαρτιά", μία ακόμα επιβάρυνση έρχεται να "γονατίσει" τους επιχειρηματίες.
Κρίση αξιοπιστίας
Αυτά τα δεδομένα είναι σαφές ότι αποτελούν "θηλιά που πνίγει τον λαιμό των ελληνικών επιχειρήσεων" που με κάποιον τρόπο δραστηριοποιούνται στη διεθνή αγορά, έχουν εξαγωγικό προφίλ, προμηθεύονται υλικά από το εξωτερικό, εισάγουν μηχανήματα, ανταλλακτικά ή καταναλωτικά αγαθά.
Η κατάρρευση της αξιοπιστίας της χώρας και η κρίση ρευστότητας που ταλανίζει το τραπεζικό σύστημα, το οποίο έτσι κι αλλιώς βρίσκεται σε "καραντίνα" εδώ και πολλούς μήνες και η μόνη πηγή χρηματοδότησης είναι το ευρωσύστημα, οι εγγυήσεις του Δημοσίου ή η ΤτΕ και ο ELA, δημιουργούν τεράστια εμπόδια στην καθημερινή λειτουργία τους.
Κλάδοι υπό "χρηματοδοτική" πίεση
Αυτά δε τα φαινόμενα παρατηρούνται σε μια σειρά από επιχειρηματικούς κλάδους, όπως στη διύλιση, στην ενέργεια, στο εμπόριο, στις κατασκευές, στη διαχείριση απορριμμάτων και επεξεργασία υδάτων, στη μεταποίηση και τις πρώτες ύλες, στα τρόφιμα, στα περιβαλλοντικά έργα κ.λπ.
Χαρακτηριστικά είναι παραδείγματα εταιρειών που "βρήκαν κλειστές πόρτες" όταν έδωσαν εγγυητικές ελληνικών τραπεζών για να προχωρήσουν projects, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις αραβικές αγορές, καθώς τους ζητήθηκαν εγγυητικές από ομίλους όπως για παράδειγμα η HSBC ή η Deutsche Bank.
Πλήθος επιχειρήσεων από τους παραπάνω προαναφερθέντες κλάδους αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα σε δικές του συναλλαγές, άλλες ενημερώθηκαν από "ξένους συνεργάτες τους ότι από δω και στο εξής δεν θα γίνονται δεκτές εγγυητικές ελληνικών τραπεζών, καθώς η Ελλάδα ανήκει στην κατηγορία "χρεοκοπία" και "ανυποληψία"", άλλες κινδύνευσαν να χάσουν δουλειές σε χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης, ακόμα και στις αγορές του Αραβικού Κόλπου μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από την Ελλάδα!
Χωρίς αντίκρισμα
Μάλιστα, τις επιπτώσεις της κατάστασης βιώνουν ακόμα και εταιρείες που δραστηριοποιούνται πολλά χρόνια στο εξωτερικό και υποτίθεται ότι έχουν προσβάσεις, διασυνδέσεις και "αντανακλούν" κάποια αξιοπιστία σε ξένους εταίρους, φορείς, οργανισμούς και πιστωτές.
Επίσης, εταιρείες που εισάγουν μηχανήματα, ανταλλακτικά, καταναλωτικά αγαθά θα πρέπει να εξοφλούν το σύνολο της παραγγελίας πριν αυτή αποσταλεί στην Ελλάδα, μεταποιητικές μονάδες που επιδιώκουν να επεκταθούν σε νέες αγορές δεν μπορούν να βρουν συνεργάτες, ενώ από άλλες εταιρείες έχει ζητηθεί προκαταβολή ενός σημαντικού μέρους της παραγγελίας και το υπόλοιπο σε εγγυητική καλής πληρωμής.
Έτσι, μόνον εταιρείες που έχουν υψηλά διαθέσιμα μπορούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, καθώς οι τράπεζες, λόγω της κρίσης ρευστότητας, έχουν μειώσει δραστικά τις γραμμές χρηματοδότησης.
Επίσης, πολλές μεγάλες επιχειρήσεις έχουν προχωρήσει σε άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού σε κάποια ισχυρή χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά. Έτσι, οι προμηθευτές τους θα βλέπουν ότι τα χρήματα έρχονται από μεγάλη τράπεζα του εξωτερικού και όχι από την Ελλάδα. Αυτό δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας στους προμηθευτές τους και διευκολύνει τις συναλλαγές τους.
Πάντως, έτσι κι αλλιώς το τελευταίο χρονικό διάστημα οι ελληνικές τράπεζες δεν δίνουν πλέον με την ίδια ευκολία εγγυητικές, καθώς δεν επιθυμούν να επιβαρύνουν τους ισολογισμούς τους.
Απαιτείται μετρητό κάλυμμα 200%!
Το ζήτημα της ρευστότητας των εγχώριων εξαγωγικών επιχειρήσεων αποκτά "εφιαλτικές διαστάσεις", καθώς, επιπρόσθετα, πέραν του ότι είναι χωρίς αντίκρισμα στο εξωτερικό οι εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών, εδώ και λίγες εβδομάδες υπάρχει άλλο ένα "αγκάθι".
Όπως πρόσφατα είχε αποκαλύψει το axiaplus.gr, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν επιχειρηματικοί φορείς, εδώ και λίγες εβδομάδες, απαιτείται μετρητό κάλυμμα 200%, προκειμένου οι ξένες τράπεζες να προσθέσουν την επιβεβαίωσή τους επί ενέγγυων πιστώσεων και πιστώσεων σε αναμονή που εκδίδονται από ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα ή να εκδώσουν εγγυητικές επιστολές με βάση αντεγγυητικές επιστολές, που εκδίδουν οι ελληνικές τράπεζες.
Το 100% του μετρητού καλύμματος θα παραμένει δεσμευμένο στη αλλοδαπή ανταποκρίτρια τράπεζα και το υπόλοιπο 100% θα χρησιμοποιείται για την πληρωμή της υποχρέωσης. Η εξέλιξη αυτή πλήττει ευθέως τη δραστηριότητα των μεταποιητικών και άλλων επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες και αντιμετωπίζουν, εδώ και αρκετό καιρό, το οξύτατο πρόβλημα ρευστότητας στο εσωτερικό αλλά και την καθίζηση της ζήτησης, λόγω της οικονομικής ύφεσης.
Οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου είναι τρομοκρατημένοι από τη διαπίστωση ότι παγιώνεται το καθεστώς των συναλλαγών με μετρητά αντί εγγυητικών επιστολών τραπεζών (που δεν γίνονται αποδεκτές στο εξωτερικό) με τους προμηθευτές στο εξωτερικό.